Μανώλη πάλι άρχισες, το ούζο να το πίνεις
και μεθυσμένος έρχεσαι, ήσυχη δε μ’ αφήνεις
και μεθυσμένος έρχεσαι, ήσυχη δε μ’ αφήνεις.

Τα σπάζεις όλα ότι βρεις, Μανώλη και φωνάζεις,
μαζεύεται η γειτονιά κι ακόμα μ’ αραδιάζεις,
μαζεύεται η γειτονιά κι ακόμα μ’ αραδιάζεις.

Τι θέλεις και τσακώνεσαι, πες μου που ξεφωνίζεις
και την καρδούλα μου μπεκρή πάντα μου τη ραίζεις
και την καρδούλα μου μπεκρή πάντα μου τη ραίζεις.

Μανώλη κάθισε καλά, γιατί θα μετανιώσεις,
θα βρεις την πόρτα σφαλιστή κι ύστερα θα το νιώσεις,
θα βρεις την πόρτα σφαλιστή κι ύστερα θα το νιώσεις.