Σαν ξένοι άνθρωποι που βρίσκονται τυχαία
στον ίδιο δρόμο και χωρίζουν βιαστικά,
είμαστε ξένοι με το ψέμα μας παρέα,
με παγωμένη την ψυχή και την καρδιά.

Δυο ξένοι άνθρωποι δυο σώματα χαμένα,
στο ίδιο σπίτι για να ζούμε δεν μπορώ,
πως καταντήσαμε, που ήμουνα για ’σένα
κι εσύ για `μένα όλη η πλάση κι απορώ.

Σαν ξένοι άνθρωποι που χάνονται και φεύγουν,
ό, τι μας δένει είναι μόνο εγωισμός,
δυο ξένοι άνθρωποι που λύτρωση γυρεύουν
και περιμένουν να φανεί ο χωρισμός.

Δυο ξένοι άνθρωποι δυο σώματα χαμένα,
στο ίδιο σπίτι για να ζούμε δεν μπορώ,
πως καταντήσαμε, που ήμουνα για ’σένα
κι εσύ για `μένα όλη η πλάση κι απορώ,
πως καταντήσαμε, που ήμουνα για ’σένα
κι εσύ για `μένα όλη η πλάση κι απορώ.