Η πόλη σαν ξένη
κι εγώ άδειο σώμα
καρδιά διαλυμένη
ο νους μου σε κώμα

Η νύχτα με βρίσκει
μες στη βροχή
κι αναρωτιέμαι
πως και γιατί.

Σαν τρελός γυρίζω
βροχή ό,τι αγγίζω
ψάχνω, σε φωνάζω
μα πού να σε βρω

Οι τύψεις φωνάζουν
που πήγες ρωτάνε
οι δρόμοι αδειάζουν
τα νεύρα μου σπάνε

Η νύχτα ατέλειωτη
δεν περνά.
Εγώ στη βροχή
κι εσύ πουθενά.