Μιναρές ο καημός
Στο τζάμι τα παράπονα κλείνει
Θα πεθάνω ευτυχώς
πριν το σώμα στ’ αζήτητα μείνει

Και θα βγω σ’ ουρανούς
που κανείς μας δεν είδε τι κρύβουν
μες σε χίλιους καπνούς
τα φιλιά σ’ άλλα χείλη θα σκύβουν

Εδώ κουράστηκα στην ίδια θέση
κι όπως μοιράστηκα και δε μ’ αρέσει
εδώ που έζησα φωτιά να πέσει
τη μοίρα έσβησα κι άλλαξα θέση

Μιναρές η καρδιά
κι η ψυχή διαβασμένο Κοράνι
Ήταν λίγη η σοδειά
κι η αγάπη στα μάτια δε φτάνει