Πήρα ένα μαγικό χαλί
του Αλαντίν κακή συνήθεια
πήγα όσο πιο ψηλά μπορώ
ουράνιο τόξο να σε βρω
να δω που ρίχνεις τόση ομορφιά να `ρθω

Τα παραμύθια που γεννάς
εγώ τα `χω αγαπήσει
γύρω με δένουνε σχοινιά
μα φεύγω έχω αργήσει

Είναι οι άνθρωποι πιο μόνοι
σε πολιτείες αστραφτερές
με μουσικές καλοντυμένες
απ ‘τις πιο ρηχές ψυχές
«τόση ομορφιά δε θέλω πια», μου λες

Τα παραμύθια που γεννάς
εγώ τα `χω αγαπήσει
γύρω με δένουνε σχοινιά
μα φεύγω έχω αργήσει