Εδώ δεν προσκυνήσανε
θολό νερό δεν ήπιαν
μονάχα πίνουν αγιασμό
στη χούφτα τ’ Άγιου Γιώργη
δυόσμο στην άκρια των χειλιών.

Καβαλικεύουν τ’ άλογα
σημάδι βάνουν τ’ άστρα
μπροστάρη βάνουν την καρδιά
ν’ αναστενάξει ο Χάρος
φλόγα που καίει τον ουρανό.

Πλεούμεν’ αρματώσανε
φαριά μεσοπελάγου
εζέψανε τα κύματα
να σύρουνε το Χάρο
για το χορό της λευτεριάς.

Δικό μας είναι τ’ όνειρο
δικό μας και το θάμα
μ’ ιδρώτα κι αίμα χτίζουνε
φωτιά το καταλύουνε
άιντε και πάλι απ’ την αρχή.