Πέφτει βροχή, βροχή στο πρόσωπό μου,
πάλι βρεγμένο το πουκάμισό μου.
Κλειδωμένη η πόρτα σου ξανά
κι εγώ θυμάμαι τα χρυσά σου τα μαλλιά.

Άπλωσέ μου τα μαλλιά σου να ξεκουραστώ,
άνοιξέ μου την καρδιά σου μέσα να κρυφτώ.
Άπλωσε την αγκαλιά σου να ’ρθω να σε βρω,
άνοιξε τα όνειρά σου να ονειρευτώ.

Έρημη πάλι κι απόψε η γειτονιά,
φαίνεται το ’χει αυτή εδώ η βραδιά.
Κι αν θα πονέσω κι αν θα κλάψω στη βροχή,
θα τραγουδήσω πάλι απ’ την αρχή.

Άπλωσέ μου τα μαλλιά σου να ξεκουραστώ,
άνοιξέ μου την καρδιά σου μέσα να κρυφτώ.
Άπλωσε την αγκαλιά σου να ’ρθω να σε βρω,
άνοιξε τα όνειρά σου να ονειρευτώ.