Μες στων αστεριών τη γειτονιά
θα κεντήσει απόψε η βραδιά
όρκους, χάδια και κρυφά φιλιά
διπλοβελονιά,
κάπου θα ραγίσουνε καρδιές
κάποιες θα δακρύσουνε μαθές
όταν θα γεμίσουν οι στιγμές
λόγια κι αγκαλιές.

Έρωτα, πώς με γέλασες, άραγε γιατί ξέχασες
τ’ άστρα που μου έταξες, τη ζωή μου αρνήθηκα
δίπλα σου που κοιμήθηκα τη φωτιά τυλίχτηκα
πώς να μην καώ.

Μες στου φεγγαριού τη μοναξιά
φέρνει η νύχτα την παρηγοριά
σ’ όλους που ακούσαν την καρδιά
κι έπαθαν ζημιά,
έρωτα, η ματιά σου η ακριβή
ψέματα μου είχε υποσχεθεί
πως για πάντα θα `μαστε μαζί
ό, τι κι αν συμβεί.

Έρωτα, πώς με γέλασες, άραγε γιατί ξέχασες
τ’ άστρα που μου έταξες, τη ζωή μου αρνήθηκα
δίπλα σου που κοιμήθηκα τη φωτιά τυλίχτηκα
πώς να μην καώ.