Χειμώνας, η σκέψη γύρω μου παγώνει
Χειμώνας, όλη τη φύση μου στοιχειώνει
Δες ο αέρας πως φυσάει, δες το χορό του
Ένα τραγούδι απ’ τα παλιά μες στο μυαλό μου
Να δυναμώνει τους σφυγμούς μες το κενό μου
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή

Μη μου μιλάς
Πια να σ’ ακούσω δεν μπορώ
Μη με ρωτάς
Τι απαντήσεις να σου βρω

Χειμώνας, ξέρω γυρίζεις κάπου εδώ
Μέσα στα φύλλα, στις αγκαλιές απ’ τα άσπρα σπίτια
Χειμώνας, κι αυτός ο πίνακας στον τοίχο
Μια φυλακή που κάπου εδώ θα σταματήσει
Σαν παραμύθι που τελειώνει πριν αρχίσει
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή
Και η βροχή γύρω να πέφτει δυνατή

Κι εσύ μου μιλάς
Μα να σ’ ακούσω δεν μπορώ
Τι με ρωτάς
Τι απαντήσεις να σου βρω

Μη μου μιλάς
Πια να σ’ ακούσω δεν μπορώ
Μη με ρωτάς
Τι απαντήσεις να σου βρω