Aπότομα απ’ τον ύπνο μου σηκώνομαι
απότομα που φεύγει η ζωή
και μέσα απ’ τα σκεπάσματα σκεφτικός
να περιμένω την αυγή

Δεν ξέρω τι φταίει για ό,τι χάνω
για ό,τι μου λείπει ό,τι θα βρω

Σαν σκιά
που μου φυλάει πιστά τα νώτα
σαν σκιά
που δυναμώνει από τα φώτα
έτσι νιώθω πως μ’ αγγίζεις
μα είσαι ψέμα
που αν το πιστέψω πιο βαθιά
θα πληγωθώ

Αδύναμος να αντιδράσω φαίνομαι
ανήμπορος να φύγω μακριά
αυτό που με κρατά αυτό με διώχνει
μέσα απ’ τη δική σου αγκαλιά

Δεν ξέρω τι φταίει για ό,τι χάνω
για ό,τι μου λείπει ό,τι θα βρω

Σαν σκιά
που μου φυλάει πιστά τα νώτα
σαν σκιά
που δυναμώνει από τα φώτα
έτσι νιώθω πως μ’ αγγίζεις
μα είσαι ψέμα
που αν το πιστέψω πιο βαθιά
θα πληγωθώ