Πάνω στη στέγη μου ακούμπησε το φως
και πως τα τα βλέφαρά μου να σηκώσουν τόση αγάπη.

Πριν απ’ το στήθος μου ήσουν λέξη
μέσα στο στήθος μου πληγή.
Και τόσο πράσινο στο πέλαγος!