Τα Χριστούγεννα δεν είμαστε μαζί
Δεν αλλάξαμε ευχές Πρωτοχρονιά
Μια κουβέντα δε μου είπες τρυφερή
Δίχως ‘‘όνειρα’’ με άδεια αγκαλιά ;

Το τηλέφωνο είναι πάντοτε κλειστό
Να σε κρύβει από τον άλλο σου εαυτό
Τους γνωστούς σου δε συνάντησα ποτέ
Κι η ματιά σου ένα πέλαγο θολό

Τις ευθύνες σου λοιπόν τις ξέρεις
Μ’ έχεις χάσει και το νιώθω υποφέρεις
Ξεστρατίζει η καρδιά απ την λογική
Και σου δείχνει το που πάει η ζωή

Τις ευθύνες σου λοιπόν τις ξέρεις
Μ’ έχεις χάσει μα θα τα καταφέρεις
Δεν μπορούν Καρδιά και Λογική
Δυο Ζωές μαζί σε μια Ζωή

Κάτι τύχαινε συχνά Παρασκευές
Που κρατούσε ως αργά τις Κυριακές
Να μπαλώνεις λάθη και υπερβολές
Προσπαθούσες μα πολλές οι ‘‘γρατσουνιές’’

Κι όταν στάξει η καρδιά σου μνήμη
Μην ξεχάσεις δική σου η ‘‘Βιασύνη’’
Να γευθείς μια ζωή ‘‘σημαδεμένη’’
Δίχως γνώση για το τι σε περιμένει….