Ήτανε μια φορά
Μια μάνα με δυο παιδιά
Το ’να τ’ αγάπαγε ο Χριστός
Και τ’ άλλο η Παναγιά

Μαύρος αϊτός περνά
Και παίρνει τα δυο παιδιά
Το’να μακριά στη θάλασσα
Και τ’άλλο στα βουνά

Μαύρε αϊτέ πού πας;
Φωνάζουνε τα παιδιά
Δρόμος μακρύς ο πόλεμος
Κι η μάνα μας γερνά

Μαύρε αϊτέ πού πας;
Φωνάζουνε τα παιδιά
Δρόμος μακρύς ο θάνατος
Κι η μάνα μας πονά

Μια σκοτεινή βραδιά
Χαθήκαν τα παιδιά
Το ’να το πήρε ο Χριστός
Και τ’ άλλο η Παναγιά

Μαύρο αετός περνά
Τη μάνα τους προσκυνά
Στο μάτι του τ’ αδάκρυτο
Δάκρυ πικρό κυλά

Μαύρε αϊτέ μη κλαις
Τα δυο μου τα ορφανά
Δρόμος μακρύς ο πόλεμος
Και ποιος ξαναγυρνά

Μαύρε αϊτέ μην κλαις
Τα χρόνια μου τα στερνά
Δρόμος μακρύς ο θάνατος
Και ποιος τον λησμονά.