Βάλε εκείνη την κασέτα που αγαπώ
τα τραπέζια σήκωσέ τα ν’ ανεβώ
παλαμάκια να χτυπάς
στην υγειά μου να κερνάς.

Ρέστα απόψε δίνω, χάνομαι και σβήνω
κι όλα τα ζητώ
θάλασσα η αγάπη, για πιοτό την πίνω
κι όμως δε μεθώ.

Βάλε τέρμα τα ηχεία ν’ ακουστώ
δε μ’ αρέσει η ησυχία, δεν μπορώ
ούτε λέξη να μην πεις
στο ρυθμό να ξεχαστείς.