Το σύννεφο δεν έφερε βροχή
ανάσα συγχορδία των χρωμάτων,
ο Σείριος των άστρων προσευχή,
Ελλάδα, των χρησμών και των θαυμάτων.

Ο Ήλιος είχε από νωρίς χαθεί
αλλόφρονας Ιούνιος θλιμμένος,
Αρχάγγελοι στην πύλη του ληστή
κι ο κόσμος πιο μικρός κι ορφανεμένος.

Κάπου υπάρχει ένα φως
κι ένας κόσμος φωτεινός,
θα βρεθούμε μαζί,
ό, τι αγαπούμε ζεί.
Κάπου υπάρχει ένα φως
σαν γιορτή και σαν χρησμός
θα βρεθούμε μαζί,
ό, τι αγαπούμε ζει.

Ένα αϊτός τα μάρμαρα μετρά
δελφίνια στο Αιγαίο μεθυσμένα,
τα ρούχα μου πουλάν στην αγορά,
τα νιάτα μου ριγμένα στην αρένα

Κι εγώ που πίστεψα σε μιαν ευχή
σαν μύστης σε αρχαία νυχτωδία,
θα βρω το φως μου σ’ άλλην εποχή,
βγαλμένη απ’ τη δική σου,
τη μαγεία.