Μες στην ψυχή μου βάζεις φωτιά,
ξάγρυπνη μένει και σε ζητά,
μες στο σκοτάδι ψάχνει ένα χάδι
και μια σου ματιά.

Kάθε μου ανάσα σ’ εκλιπαρεί,
τρέμει σαν φλόγα από κερί.
Mόνο κοντά σου, στην αγκαλιά σου
ν’ αντέξει μπορεί.

Μέσα μου ξυπνάς κάθε άγριο ένστικτό μου,
ξέρεις και μιλάς στο υποσυνείδητό μου.

Σαν αγρίμι λαβωμένο
απ’ τον πόθο αργοπεθαίνω,
χώρια σου δεν ανασαίνω,
έλεος.
Το φιλί σου με μαγεύει,
πανικός με κυριεύει
κι η καρδιά μου ικετεύει:
έλεος.

Σ’ έχω ανάγκη κάθε στιγμή,
με το μυαλό μου, με το κορμί.
Ένα σου βλέμμα είναι για μένα
απλά η αφορμή.

Μ’ έχεις τρελάνει ειλικρινά,
ψάχνω ησυχία, μα πουθενά.
Και το σεντόνι καίει κι ιδρώνει
για σένα ξανά.

Μέσα μου ξυπνάς κάθε άγριο ένστικτό μου,
ξέρεις και μιλάς στο υποσυνείδητό μου.

Σαν αγρίμι λαβωμένο
απ’ τον πόθο αργοπεθαίνω,
χώρια σου δεν ανασαίνω,
έλεος.
Το φιλί σου με μαγεύει,
πανικός με κυριεύει
κι η καρδιά μου ικετεύει:
έλεος.