Να ’σουν πλάι μου για πάντα, να μην έφευγες στιγμή,
να με φίλαγες στα χείλη με την πρώτη αφορμή,
σαν παιδιά που νιώθουν μόνα κι ερωτεύονται κρυφά
κι ό,τι έχουνε δικό τους το μοιράζονται διπλά!

Και να μου ’δινες φεγγάρια και να μου ’δινες φιλιά
και να μου ’λεγες τα βράδια χίλια τόσα μυστικά
και να μου ’δινες φεγγάρια και να μου ’δινες φιλιά
και να κλείναμε τα μάτια με τη νύχτα αγκαλιά!

Να ’μουν έρωτας για σένα σε γαλάζιους ουρανούς,
σε σκοτάδια μεθυσμένα την ανάσα μου ν’ ακούς,
με κορμιά ξενυχτισμένα να μας έβρισκε το φως,
μια ψυχή και σώμα ένα να μας χάριζ’ ο Θεός!