Τα λόγια σου με πίκραναν πολύ
Γιατί βασίστηκες στου κόσμου τις κουβέντες
Στης αδερφούλα σου τον προστατευτισμό
Στων φιλενάδων και στης μάνας σου τη βία

Χάσαμε πάλι το πανάρχαιο μυστικό
Μες στο καθρέφτισμα των άλλων στις καρδιές μας
Στην αντανάκλαση του νου και του κορμιού
Που η κοινωνία εγκαθίδρυσε εντός μας