Στο καθρέφτη θλιμμένα χαμόγελα
Που τα στέλνω εγώ σε μένα
Παν τα χρόνια μου φύγαν ανώφελα
Παν τα χρόνια μου φύγαν χαμένα

Σαν με κοιτά και τον κοιτώ
Βλέπω την ερημιά μου
Αλλά με κάνει και ξεχνώ
Λίγο τη μοναξιά μου

Θα στερέψει όπου πά’ναι το καντήλι
Λιγοστεύει όσο πάει η ζωή μου
Στον καθρέφτη φιλώντας τα χείλη μου
Αυτό θα’ναι το στερνό το φιλί μου