Θα το μετανιώσεις
όπου και να πας,
μ’ όποιον και να ζήσεις
εδώ θα γυρίσεις
γιατί μ’ αγαπάς.

Θα το μετανιώσεις
και θα ξαναρθείς
σαν φτωχό σπουργίτι
σε τούτο το σπίτι
για να ζεσταθείς.

Φεύγουνε τα χρόνια σαν πουλιά
κι έξω κάνει τόση παγωνιά.
Έλα να τα βρούμε ξανά
κι αγκαλιά παντοτινά.

Θα το μετανιώσεις
κι ό,τι και να λες
θά ’ρθει κάποια νύχτα
με πίκρα, με μπόρα,
και τότε θα κλαις.

Θα το μετανιώσεις
ίσως είν’ αργά,
μια καρδιά πονάει
μα όταν ξεχνάει
ποτέ δεν λυγά.

Φεύγουνε τα χρόνια σαν πουλιά
κι έξω κάνει τόση παγωνιά.
Έλα να τα βρούμε ξανά
κι αγκαλιά παντοτινά.