Μια φορά κι έναν καιρό
Είχαμε διοικητή κακό
Τον λαό μας τυραννούσε
Και το κέφι μας χαλούσε

Είχε πλάι του τσιράκια
Τον Ορτούνιο και τον Χλόρες
Όταν κλείναμε τις πόρτες
Βρίσκανε παραθυράκια

Τώρα αυτοί πάνε καλλιά τους
Στο κεφάλι στα πλευρά τους
Φάγανε τόσες σπαθιές
Που από μια είναι πιο πολλές

Μα θα’ρθει άλλος διοικητής
Και στη Φουέντε Οβεχούνα
Θα φανεί άλλη μουτσούνα
Ένας νέος διοικητής

Τούτος θα’ναι πιο καλός
Ο λαός πάντα φτωχός
Τις γυναίκες δε θα παίρνει
Τη σοδειά μας θα την παίρνει

Ήταν Κυριακή πρωί
Και πριν πω τα πάτερημά μου
Μαύρισαν τα πισινά μου
Τα σκυλιά του διοικητή

Μα δεν το’ξεραν αλί τους
Πως σε λίγο στην αυλή τους
Θα’μπαινε το μαύρο κάρο
Μ’αγωγιάτη του τον χάρο

Τώρα είν’ τα πισινά μου
Είναι πάνω απ’ τα κανιά μου
Και τελειώνω μ’ένα ακόμα
Εκείνοι είναι μες στο χώμα