Μέσα στα σοκάκια
Που λες τα Πειραιώτικα
Πού’ζησα ωραία
Ωραία κι αλλιώτικα
Μια νύχτα που ήμουν πικραμένος
Μού’πε ένας φίλος γερασμένος
Μού’πε ένας γέρος ασπρομάλλης
και σοφός

Πως η αγάπη κι ο παράς
Αδέρφια, φίλε θα’ναι
Και όσα φράγκα οικονομάς
Τόσο θα σ’αγαπάνε
Κι εγώ τον άκουγα τον γέρο
Χωρίς το νόημα να ξέρω
Γιατί ήμουν άμυαλος ακόμα
Και μικρός

Πέρασαν τα χρόνια
Μικρή μου και μ’αγάπησες
Και για λίγο χρήμα
Απόψε με παράτησες
Κι αυτή τη νύχτα που υποφέρω
Ξαναθυμήθηκα τον γέρο
Που μου είχε πει μεγάλα λόγια
Και σοφά