Βουτηγμένο αστέρι
μες στο καλοκαίρι
φώτισε έναν δρόμο εμπρός μου,
δώσ’ μου τα σωστά του κόσμου

Ο αϊτός και να κοιμάται
μες στον ύπνο του θυμάται
ότι βλέπει σαν πετάει
ποιος μισεί, ποιος αγαπάει

Βροχερή είναι η μέρα,
στέγνωσε με αγέρα,
κλείσε τις πληγές που έχω,
κάνε με παιδί να τρέχω