Δικαίωμά σου είν’ αυτό, δικαίωμά σου,
να τη χαρίζεις όπου θες την αγκαλιά σου,
δικά σου είναι τα φιλιά και το κορμί σου,
μα να τα δίνεις από μέσα,
από μέσα απ’ την ψυχή σου,
δικά σου είναι τα φιλιά και το κορμί σου,
μα να τα δίνεις από μέσα, απ’ την ψυχή σου.

Κι αν έχεις πάει μακριά κι αν έχεις φύγει
κι αν σ’ έναν άλλον τώρα δίνεις τα φιλιά σου,
κι αν μου `χεις βάλει μια θηλιά που όλο με πνίγει
κι αυτό αγάπη μου είναι δικαίωμά σου,
κι αυτό αγάπη μου είναι δικαίωμά σου.

Δικαίωμά σου είν’ αυτό, δικαίωμά σου,
να τη χαρίζεις όπου θες την αγκαλιά σου,
δικά σου είναι τα φιλιά και το κορμί σου,
μα να τα δίνεις από μέσα απ’ την ψυχή σου,
δικά σου είναι τα φιλιά και το κορμί σου,
μα να τα δίνεις από μέσα απ’ την ψυχή σου.

Μα όταν φτάσεις στο Θεό για να σε κρίνει
τότε θα χάσεις απ’ το στόμα τη μιλιά σου
ίδια θα είναι η θηλιά που θα σε πνίγει
μα δυστυχώς δε θα `ναι πια δικαίωμά σου,
μα δυστυχώς δε θα `ναι πια δικαίωμά σου.

Δικαίωμά σου είν’ αυτό, δικαίωμά σου,
να τη χαρίζεις όπου θες την αγκαλιά σου,
δικά σου είναι τα φιλιά και το κορμί σου,
μα να τα δίνεις από μέσα απ’ την ψυχή σου,
δικά σου είναι τα φιλιά και το κορμί σου,
μα να τα δίνεις από μέσα απ’ την ψυχή σου.