Μέσα στο λούκι του υπονόμου
δώσαμε ραντεβού μωρό μου
και μέσα στη βαθιά χαβούζα
συναντηθήκαμε για ούζα.

Κρατούσα το δικό σου δώρο
κείνο το σκούρο μαρκαδόρο
έγραψα σ’ αγαπώ με μαύρο
πάνω στων σκουπιδιών τον κάδο.

Αχ σ’ αγαπώ κι ας μη το δείχνω
για `σένα την καρδιά μου στα σκουπίδια ρίχνω,
μέσα στο λούκι οι δυο μας εραστές μοιραίοι
να μας ζηλεύουν οι αρουραίοι.

Στον Κηφισσό πάμε κρουαζιέρα
σαπιοσανίδα μια μπρατσέρα
μ’ αυτό το πλοίο της πανώλης
που πλέει στ’ απόβλητα της πόλης.

Μες στον υπόνομο παρέα
να μας ξεβράσει στον Περαία
αγκαλιασμένοι να γευτούμε
στου Θεού τη θάλασσα να βγούμε.

Αχ σ’ αγαπώ κι ας μη το δείχνω
για `σένα την καρδιά μου στα σκουπίδια ρίχνω,
μέσα στο λούκι οι δυο μας εραστές μοιραίοι
να μας ζηλεύουν οι αρουραίοι.