Εμένα φίλε με λένε Καραγκιόζη
Και τον καφέ μου τον πίνω με φρουκτόζη
Δε θέλω ζάχαρες ούτε Ζαχαρήδες
Για να με βρίζουνε οι εφημερίδες

Γεια σου μάνα μου Ελλάς
Γύρισε ο πορτοφολάς
Έφτασε με σπέσιαλ πτήση
Να μας δει και να μας φτύσει
Που τον στύψαμε σαν μούμια
Στης Βοστόνης τα μπουντρούμια
Κι η γυναίκα του η Κάθυ
Έτρεχε μ’ ένα καλάθι
Στου Μανχάταν τις λακκούβες
Να μαζέψει λίγε βρούβες

Εμένα φίλε με λένε καραγκιόζη
Δε με τρομάζουνε της πιάτσας οι μαφιόζοι
Εμένα δώσ’ μου δυο πιάτα φασολάδα
Αν θες ν’ακούσεις ποια είναι η Ελλάδα

Γεια σου μάνα μου Ελλάς
Που τα φράγκα σου χαλάς
Για να τρώει αρνί στη σούβλα
Και να λέει για τα τούβλα
Να θυμάται την Παλλήνη
Και την γλώσσα του να λύνει
Κάναμε καλά πατριώτες
Που του ανοίξαμε τις πόρτες
Να’μπει μέσα να μας χέσει
Και να βάλει κι άλλο φέσι