Ξυπνάω χαράματα και βλέπω που λες
Τις δυο απέναντί μου τις παχουλές
Και τη μαμά τους την κυρία Αργυρώ
Που δεν λέω το ρο
Που μασάει το ρο

Ξυπνώ που λες με τη φωνή της Φανής
Και με το καζανάκι της διπλανής
Που τη φωνάζουνε κυρία Αργυρώ
Και δεν λέω το ρο
Καθαρό

Α γιαγιά για για Α γιαγια γιαγιά
Έχουμε έχουμε και μία γιαγιά
Α γιαγιά για για Α γιαγια γιαγιά
Όποια ανοίγει κλειδαριά

Χτυπά τηλέφωνο και βγαίνουνε τρεις
Κι εσύ κι η μάνα σου κι ο Χατζηπετρής
Που τον φωνάζουμε κυρία Αργυρώ
Και δεν λέει το ρο
Και μασάει το ρο

Χτυπά κουδούνι κι έχω για θυρωρό
Τον διάολό μου την κυρία Αργυρώ
Φτυστή καλέ ο Ηρακλής Πουαρώ
Που δεν λέει το ρο
Καθαρό