Πού πήγε, πού πάει,
γιατί δεν είν’ εδώ να μου πει πως μ’ αγαπάει,
πού πήγε, πού πάει,
δικά μου σ’ αγαπώ σε ποιους δρόμους τα σκορπάει.

Δεν είν’ εδώ μα είν’ εδώ η απουσία του
δεν είν’ εδώ μα με κοιτάει από παντού,
και μου γελάει μες’ απ’ τη φωτογραφία του
μες στα παιχνίδια του τρελού μου του μυαλού.

Πού πήγε, πού πάει,
γιατί δεν είν’ εδώ να μου πει πως μ’ αγαπάει,
πού πήγε, πού πάει,
δικά μου σ’ αγαπώ σε ποιους δρόμους τα σκορπάει.

Δεν είν’ εδώ μα είν’ εδώ κι εγώ τρελαίνομαι
είναι παντού κι εγώ τον έχω αγκαλιά,
ανάβω κι ένα απ’ τα τσιγάρα του να καίγομαι
στο παραμύθι που μου ζει η καρδιά.

Πού πήγε, πού πάει,
γιατί δεν είν’ εδώ να μου πει πως μ’ αγαπάει,
πού πήγε, πού πάει,
δικά μου σ’ αγαπώ σε ποιους δρόμους τα σκορπάει.