Ποιος χτυπά πόρτα κλειστή,
ποιος απόψε με ζητά,
δεν υπάρχει πια κλειδί,
δεν υπάρχει κλειδαριά,
η καρδιά μου μια φωνή
που ποτέ δεν απαντά.

Μη με βρεις και δεν αντέχω να μη σ’ έχω,
μη με βρεις και δεν μπορώ άλλο να τρέχω,
τόσα χρόνια ξενιτειά στης ζωής σου τη σκιά
νύχτες, δάκρυα, μοναξιά, στης ζωής σου τη σκιά.

Ποιος τρομάζει τη σιωπή,
ποιος για `μένα μη ρωτά,
δεν υπάρχει επιστροφή,
δεν υπάρχει πια φωτιά,
η καρδιά μου μια βροχή
που ποτέ δε σταματά.

Μη με βρεις και δεν αντέχω να μη σ’ έχω,
μη με βρεις και δεν μπορώ άλλο να τρέχω,
τόσα χρόνια ξενιτειά στης ζωής σου τη σκιά
νύχτες, δάκρυα, μοναξιά, στης ζωής σου τη σκιά.