Θα σε βάλω σκουλαρίκια, φούστα και ποδιά
και θα βγαίνεις εις τον κόσμοσαν νοικοκερά

Άντε να πεθάνεις σά δέ μ’ αγαπάς,
τα λεφτά γουστάρεις, ξεύρεις να τα φας.

Θα με βλέπεις με μιαν άλλη και θα λαχταράς,
το ξερό σου το κεφάλιτότε θα χτυπάς.

Άντε να πεθάνεις σαν δε μ’ αγαπάς,
τα λεφτά μου σαν δεν ξεύρεις να τα φας.

Γεια σου Νταλγκά,
Γεια σου Μήτσο.

Ξέρω πως θα μετανιώσεις κι ύστερα θα κλαις,
μ’ από τώρα εγώ στο λέγω, σφάξιμο που θές.

Άντε να πεθάνεις αφού δε με θές,
τ’ όνομά μου πια δέ θέλω να το λές.

Όπα, έξω φτώχεια.