Συγύριζα τα πράγματά σου
Και βρήκα το γραμμάτιο
Με τον καινούριο έρωτά σου
Σε ρετιρέ δωμάτιο

Δεν ζήλεψα
Εκεί που γνωριστήκαμε
Εκεί γυρνάω πίσω
Νοστάλγησα
Δεν ζήλεψα
Θυμήθηκα το αίσθημα
Στη σκάλα το φιλί σου
Θα φύγω
Και θα πάω στο καλό

Κι ας άργησα
Στο λέω από καιρό
Εγώ ενώ
Πως ζούμε σαν να ζήσαμε κενό
Φταίω κι εγώ
Που ενώ αμφέβαλε
Ανέβαλε
Να φταίω εγώ

Φεύγω πρώτη
Μια γκαρσονιέρα ολοκαίνουρια θα βρω
Θα πάρω μαξιλάρι για γαμπρό
Φυλάω σταυρό για μια καινούρια νιότη
Σε πρόλαβα προδότη
συγύριζα

Συγύριζα
Είχα ξεχάσει
Τελείωνα Γυμνάσιο
Τα νιάτα μας έχουν περάσει
Αστέρι μου θαλασσινό

Δεν ζήλεψα
Γυμνή μπροστά στα κύματα
Του όρκου τα ψεγάδια
Για πάντοτε
Δεν ζήλεψα
Ας’ το’λεγες τουλάχιστον
Να ζήσω όπως ήμασταν
Κι εγώ νοστάλγησα