‘Συ είσαι πρώτος στα καμάκια,
έχεις πάρει το βραβείο.
Πως τις ψήνεις, πως τις ρίχνεις
και τις βγάζεις δύο δύο;

=Πότε ψηλές, πότε κοντές,
ρέστος ποτέ δε μένεις.
Σενιαρισμένος και στο γκραν,
και όπου θέλεις, μπαίνεις.

=Είσαι πρώτος…=

Όπου ρίχνεις τη μάτια σου,
δεν ξεφεύγει το λαβράκι.
Είσαι μάστορας μεγάλος,
αδερφέ μου στο καμάκι.

=Πότε ψηλές…=

=Είσαι πρώτος…=