Σαν περνάς από μπροστά μου
χάνονται τα λογικά μου
είσαι μορφή η αφορμή
ένας στρατός να νικηθεί
να σου υποταχθεί

Σ’ αγαπώ και μου αρέσεις
είσαι κάστρο μα θα πέσεις
με αγνοείς όμως θα δεις
πως δεν μπορείς να αντισταθείς
σε ότι είναι να συμβεί

Κόκκινο γλυκό μου στόμα
δεν σε φίλησα ακόμα
κι είμαι φωτιά μια πυρκαγιά
κι όταν σε πάρω αγκαλιά
τι θα λες μετά

Με τα μάτια σου με δένεις
μια στιγμή και με πεθαίνεις
δώσ’ μου ζωή ένα φιλί
να γεννηθώ απ’ την αρχή
και να είμαστε μαζί

Κόκκινο γλυκό μου στόμα
δεν σε φίλησα ακόμα
κι είμαι φωτιά μια πυρκαγιά
κι όταν σε πάρω αγκαλιά
τι θα λες μετά