Βρήκες τον τρόπο μήπως να κρυφτείς στη λήθη
βρήκες το νήμα, μήπως, που θα σε βγάλει πίσω στην αρχή
κι έχει η προσμονή σου, κάτι από παραμύθι
που όλα, λέει, θα `ρθουν όπως τα θες εσύ

Κι είναι στιγμές που βλέπεις
ότι κανείς δεν έχει
ελπίδες να μοιράσει
κάτι σωτήριο να σου πει

Είδες πώς είναι μήπως, τώρα που είσαι απ’ έξω
και άδικα αναζητάς στο όμορφο παιχνίδι μας να μπεις
Και όσο πλησιάζεις ό,τι θωρούσες βράχο
είναι στ’ αλήθεια μια ψεύτικη εικόνα μαγική

Κάνε ένα βήμα πίσω
και δες πως μοιάζουν όλα
κακόγουστο αστείο
που ξέμεινε από γέλιο βουβό
τ’ αγέλαστο αστείο

Είναι η αίσθηση μου μήπως, ή μοιάζει να’ ναι φόβος
πως ό,τι έχεις νιώσει είναι ακόμη εδώ και καλά κρατεί
και σαν μονοπάτι σε άγνωστο τοπίο
σαν χάνεται για λίγο τα ίχνη του αναζητάς να βρεις

Πόσο εύκολα ξεμένει
από άλλοθι η ψυχή σου
όταν ανακαλύψεις
πως πίσω απ’ όλα είσαι μόνο εσύ

Στην άκρη έφτασες μάλλον, και είναι πια του χεριού σου
το πίσω αν θα γυρέψεις ή στο μπροστά αν θα αφεθείς
Είναι όμως μακριά μου και κρύα τα δάκρυά σου
μοιάζει θολή στο πρόσωπο σου η μαύρη τους γραμμή

Κάνε ένα βήμα πίσω
και δες πως μοιάζουν όλα
κακόγουστο αστείο
που ξέμεινε από γέλιο βουβό