Φοβάμαι που νύχτωσε
τη νύχτα που πλημμύρισε
τα φώτα που χοροπηδάνε
τις αγάπες που γυρνάνε
όλες τριγύρω μου πετάνε.

Μία μία μια την σταματώ
τι να κάνω πες μου να πιαστώ.
Μία μία μια τηνε κρατώ
δεν μου λέει όμως το μυστικό.

Τον πόνο φοβήθηκα
και τον απαρνήθηκα
μαζί μου που ταξίδεψε,
την πληρωμή του γύρεψε
δε ρωτώ πώς να πετώ,
άλλο χρέος δεν βαστώ.