Το πρόσωπό σου μέσα στο όνειρο αγγίζω
και στα χέρια μου ματώνουν οι πληγές
δεν ξέρω άμα είσαι η αιτία που δακρύζω
μα πονάω να σε βλέπω όταν κλαις.

Φύγε μη με κάνεις άλλο να ελπίζω
ποσο με αγάπησες πια μη μου λες
φύγε μη με κάνεις άλλο να νομίζω
πως το αύριο θα μοιάζει με το χθες.

Κάλες στιγμές προσπάθησες να μου θυμίσεις
και με κάνεις πιο πολύ να σε μισώ
ό, τι κι αν πεις δεν μπορείς πια να με πείσεις
ο δρόμος που επέλεξα είμαι εγώ

Φύγε...