Ποτέ μου δεν περίμενα
πως θα `φτανε η στιγμή
Να κόψουμε στα δύο
το ένα μας κορμί

Ποτέ μου δε φανταστικά
τον έρωτα αυτό
Να πέφτει σκοτωμένος
απ’ τον εγωισμό

Εμείς οι δυο δε γίνεται
να μείνουμε πια φίλοι
Εμείς οι δυο δε γίνεται
να ζήσουμε μαζί

Η τρέλα την αγάπη μας
στην κόλαση έχει στείλει
Γι’ αυτό και πάντα θα ’μαστε
ερωτευμένοι εχθροί

Τα χάδια τώρα γίνανε
μαχαίρια στο κορμί
Κι οι λέξεις που έχουν μείνει
πονάνε πιο πολύ
Σαν θάνατος ο έρωτας
μας παίρνει την ψυχή
Κι αφήνει στα συντρίμμια
μια ολόκληρη ζωή