Και ‘συ με τα παράσημα
και εκείνος μες’το μνήμα
μακάρι να μαθαίναμε
ποιος ήτανε το θύμα

τον ξεχάσαμε το φίλο
που πεινάει στην αυλή
είναι σε ένα δέντρο φύλλο
και θα ανθίσει την αυγή

Και ‘συ με τα άστρα του ουρανού
και ‘συ φεγγάρι μαύρο
μου κόψατε το όνειρο
μα εγώ καινούριο θα βρω

τον ξεχάσαμε το φίλο
που πεινάει στην αυλή
είναι σε ένα δέντρο φύλλο
και θα ανθίσει την αυγή
είναι σε ένα δέντρο φύλλο
και θα ανθίσει την αυγή