Καμιά φωνή, καμιά σιωπή
δεν έφτασε ως τ’ αυτιά σου, ν’ ακουστεί
κανένας πόνος στη ζωή
δεν μ’ έσκαψε όσο αυτή η κρυφή πληγή.

Πάγος, καίει τα φιλιά
χείλη μένουν στεγνά
κι όταν λιώσουν τα κεριά
λουλούδι,
τρυπάει τις στάχτες για να βγει
τραγούδι μεσ’ απ’ την κρυφή πληγή.

Φιλί αργό κι αλκοολικό
χτυπάει ο παλμός του το μυαλό
αν είχα άλλοθι γερό
θα σ’ έπνιγα στα δάκρυα πριν καώ.