Ήξερε καλά η κυρία,
να στο παίζει κοκεταρία,
την έβαλες πάνω απ’ όλα
κι άδειασες την πορτοφόλα.

Τώρα που δεν έχεις στον ήλιο μοίρα
κι αυτή είναι πλούσια ζωντοχήρα,
πίνεις καφάσια τις μπύρες,
μα απόφαση δεν το πήρες.

Ήταν όμορφη μπεμπέκα,
που τυχαίνει μια στους δέκα,
την έπαθες σαν κουτορνίθι
κι έφαγες το παραμύθι.

Τώρα που σου μείνανε τα σορόπια
κι έμαθες αργά τα κατατόπια,
εκείνη περνιέται για πρώτη,
δεν της πρήζεις το συκώτι.