Είδα στα μάτια σου κρυμμένες ενοχές
και το φεγγάρι ρώτησα,
της προδοσίας πώς θ’ αντέξω τις πληγές
και στη σιωπή προχώρησα,
της προδοσίας πώς θ’ αντέξω τις πληγές
και στη σιωπή προχώρησα.

Πήρα το δρόμο της φυγής
κι εσύ η κλέφτρα της ψυχής για πάντα έμεινες,
πήρα τα όνειρα αγκαλιά,
τα `ριξα μέσα στη φωτιά και στάχτη έγινες.

Είδα τα μάτια σου να κρύβουν ενοχές
και την καρδιά μου ρώτησα,
μήπως τα όνειρα χαθήκαν στις ντροπές
και τη ζωή μου σκόρπισα,
μήπως τα όνειρα χαθήκαν στις ντροπές
και τη ζωή μου σκόρπισα.

Πήρα το δρόμο της φυγής
κι εσύ η κλέφτρα της ψυχής για πάντα έμεινες,
πήρα τα όνειρα αγκαλιά,
τα `ριξα μέσα στη φωτιά και στάχτη έγινες.