Δε με πείθουνε οι φίλοι σου και οι συνανάστροφές σου
Δε με πείθουν οι ιδέες και οι σχέσεις οι παλιές σου
Δε με πείθει πια το όχι και το εύκολο το ναι σου
Δε με πείθει η μιζέρια και οι μαύρες ενοχές σου

Δε με πείθουνε οι λέξεις που διαλέγεις να μιλήσεις
Δε με πείθει το σκοτάδι που διαλέγεις για να ζήσεις
Δε με πείθουν οι αποφάσεις για όλα αυτά που θες να σβήσεις
Δε με πείθουν οι βάσεις της ζωής που θες να χτίσεις

Δε με πείθεις,
Δε με πείθεις, Δε με πείθεις, Δε με πείθεις
Να μ’ αφήσεις
Να μ’ αφήσεις
Δε με πείθεις, Δε με πείθεις
Δε με πείθεις
Δε με πείθεις, Δε με πείθεις, Δε με πείθεις
Να μ’ αφήσεις
Να μ’ αφήσεις
Δε σε θέλω κι υποφέρω
Δε με πείθεις

Δε με πείθει η αγριάδα και το ύφος το σκληρό σου
οι αυθαίρετες δηλώσεις για ό,τι θεωρείς δικό σου
ούτε η κούραση που πάντα χαρακώνει το μυαλό σου
και σου κλέβει βήμα βήμα τη ζωντάνια απ’ το χορό σου