Το ημερολόγιο της τελευταίας μου αγάπης
είχε σελίδες γκρίζες, νωπές απ’ την βροχή
είχε εικόνες, μουσικές απ’ την ζωή μου
εικόνες που έδειχναν ότι δεν είχες δει.

Τις μέρες γύρναγα σαν πέρναγε η ώρα
και ο χρόνος φάνηκε σαν ποταμού νερό
ψιχάλες γέρικες σαν τέλειωσε η μπόρα
μα δε σε ρώτησα αν θα σε δω καιρό

Το ημερολόγιο της τελευταίας μου αγάπης
στερνά το έκλεισα με μια βαριά πνοή
ανάσα μου έφυγες μα πάλι εδώ θα `ρθεις
θα με βρεις γέρο και άδειο από ζωή.

Το ξέρω πως γυρνάνε οι σελίδες
σαν φύλλα δέντρου που αλλάζει εποχή
σαν δάκρυα αγγέλου στης κόλασης τις πύλες
που δεν αμάρτησε μα τον έστειλες εκεί.