Του Αιόλου ασκί ανοιχτό
η σειρήνα στο ξάρτι δεμένη με μένα
Μία κρύβομαι, μια κυνηγώ
τα νερά τ’ αγριεμένα με φωνάζουν κανένα

Μια πατρίδα γυρεύω να βρω
γερασμένη, πιστή μου ζωή
Πριν να φύγω για αλλού ναυαγώ
σαν κανένας κερνώ το κρασί

Βάζουν Κύκλωπες μπρος στη σπηλιά
ένα βράχο του ονείρου την πόρτα να κλείσουν
Μαγεμένα της Κίρκης φιλιά
μην αφήσεις καρδιά μου ποτέ να σ’ αγγίξουν