Κλείνω τα μάτια αν δε σε δω
μετρώ τις ώρες να `ρθεις εδώ
Νιώθω τους χτύπους στη καρδιά
μοιάζουν με μπόρες μες τη βραδιά

Να μ αγαπάς πολύ
ραγίζω σαν γυαλί
όταν δε μου μιλάς κι όταν δε μου ζητάς
ένα φιλί

Όταν το χέρι μου κρατάς
γέρνω στον ώμο κι όπου με πας
γιατί αν μ αφήσεις θα χαθώ
μόνος στο δρόμο που θα βρεθώ

Όλη η ζωή μου μια σκηνή
Σ αυτό το έργο παίζεις εσύ
πως περιμένω να σε δώ
να πεις στο τέλος το σ’ αγαπώ

Να μ αγαπάς πολύ
ραγίζω σαν γυαλί
όταν δε μου μιλάς κι όταν δε μου ζητάς
ένα φιλί