Με κομμένη ανάσα Κι αγωνία στα μάτια
Μια ζωή τυραννία και στενά μονοπάτια
Την ψυχή μου χαρίζω σ’όποιον κάτι πληρώσει
Μένα τίμημα αγάπης για να μη την πληγώσει

Ξέρω τι θα γίνει στο τέλος
Σαν χιόνι η βροχή θα με λιώσει
Του έρωτα ρίχνεις το βέλος
Κι εδώ στην καρδιά θα το νιώσεις

Τόσα φώτα κοντά μου και σινιάλο σου κάνω
Σ έχω πάντα μπροστά μου μα την άλλη σε χάνω
Η βροχή χαμηλώνει και στο τέλος της μοιάζει
Σαν ουράνιο τόξο η μορφή σου φαντάζει

Ξέρω τι θα γίνει στο τέλος
Εγώ κι αν σ αγάπησα τόσο
Σπασμένο κρατάω το βέλος
Κι αυτήν πού αγαπώ θα προδώσω