Χείλια μου κόκκινα το ξέρω βγαίνεις μόνη
Και τρεμοσβήνω σαν κερί τα δειλινά
Υγρά τα μάτια μου μια σκέψη με πληγώνει
Με ποιον γυρνάς αγάπη μου στα σκοτεινά

Ζήλια μου και συμφορά της αγάπης τη χαρά
Σ’ άλλους τη μοιράζεις πρόσωπα αλλάζεις
Ζήλια μου και συμφορά η αγάπη σου φορά
Χάρτινο στεφάνι κι η φωτιά το πιάνει

Χείλια μου κόκκινα φιλί που με ματώνει
Πώς να ξεφύγω απ τα δεσμά που με κρατάς
Σαν το ξερόφυλλο στον άνεμο κρυώνει
ο άδειος δρόμος μου που εσύ δε με κοιτάς

Ζήλια μου και συμφορά της αγάπης τη χαρά
Σ’ άλλους τη μοιράζεις πρόσωπα αλλάζεις
Ζήλια μου και συμφορά η αγάπη σου φορά
Χάρτινο στεφάνι κι η φωτιά το πιάνει