Κάτω στον κάμπου τον πλατύ,
στον κάμπου το μεγάλο
λάλει αηδόνι μ’ λάλει εκι έσπερνε,
έσπερν’ ένας άρχοντας μι δώδεκα ζευγάρια
λάλει αηδόνι μ’ λάλει

Πουλάκι πήγε κι έκατσε στη δέξια τη ζευλίτσα
Και δε λαλούσε σαν πουλί, σαν ούλα τα πουλάκια
Γλυκολαλεί άϊντε και μοιρολογεί τ’ αρχόντου παραγγέλνει
Σπέρνεις, σπέρνεις αφέντη μου, σπέρνεις, δε θα θερίσεις
Κακό μεγάλο κι αρρωστιά θα `ρθει στο σπιτικό σου
Να το `ξερα πουλάκι μου που μου το λες αλήθεια
Να χάριζα τα βιάτα μου κι ούλα τα καλά μου
Εμένα μ’ έστειλε ο Θεός να σου το `μολογήσω