Θάλασσα άγιο μου νερό
στο βαθύ σου γαλάζιο θέλω εκεί να ανοιχτώ
να νιώσω αλμύρα και δροσιά
τα μαλλιά της να πλήξω με φιλντίσια σαν δίχτυα παλιά

Έρχεται η αγάπη σαν το κύμα
σχίζει σαν βάρκα τον γιαλό
Πέφτω στον έρωτά της θύμα
όπως ο γλάρος στον αφρό

Θάλασσα μάνα που γεννάς
πορφυρένια κοράλλια στο λαιμό της περνάς
το μαυρισμένο της κορμί
μοιάζει κάποιων αγγέλων που χουν πάρει ανθρώπινη μορφή

Έρχεται η αγάπη σαν το κύμα
σχίζει σαν βάρκα τον γιαλό
Πέφτω στον έρωτά της θύμα
όπως ο γλάρος στον αφρό

Θάλασσα αγάπη συμφορά
σαν γυναίκα που δίνει με τον πόθο χαρά
με σαγηνεύεις στο βυθό
με τραβάς σαν ναυάγιο κι όμως θέλω κοντά σου να ρθω