Αγάπησα της νύχτας τη σιωπή
και του κρασιού τις όμορφες παρέες
αγάπησα του γέλιου τις χαρές
και της αγάπης τις λεπτές τις μαριονέτες

Αγάπησα τα όνειρα που είχα από παιδί
τότε που ο χρόνος δεν είχε σημασία
όταν μ’ ένα χάδι, μ’ ένα γλυκό φιλί
μου είπε ο Θεός μου ποια είναι η ουσία

Περπάτησα στο πόνο της αρρώστιας
και στης χαράς τη ζεστή την Κυριακή
αγάπησα το σώμα της καρδιάς σου
και της καρδιάς μου τη στενή τη φυλακή

Ξεχάστηκα σε σπίτια με ανθρώπους
που είχαν κρυμμένους χαμένους θησαυρούς
όλη τη νύχτα σκάβαμε γελώντας
μες στο υπόγειο, να λύσουμε χρησμούς